کد مطلب:150246 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
باید هیچ عصبیتی تحریک نشود
بالاخره امام به كجا می خواستند برگردند؟ امام از هیچ یك از مواضعشان دست برنداشتند، نه از موضع اصلاح امت جدشان، نه از امر به معروف و نهی از منكر، و نه از شهادت می ترسند. بلكه حكمت حسینی بر آن است كه هیچ عصبیتی تحریك نشود، و هیچ انگیزه ای برای دشمن باقی نماند مگر خباثت و بی ایمانی. آن وقت فاصله جبهه ای حق از باطل خوب روشن می شود. جبهه ای
كه می خواهد تاریخ را تغذیه كند باید به اندازه همه ی بشریت، حق باشد و جبهه ای كه مقابل آن است باید به اندازه ی همه ی خباثت های ورم كرده ی نفس اماره، باطل باشد.
آن كس كه می خواهد جبهه ی حقی به وسعت تاریخ بگشاید تا همیشه، همه ی انسانها بتوانند با شركت در آن جبهه و به كمك آن، با دشمن خود روبرو شوند، می داند كه در این جبهه باید هیچ بهانه ای برای دشمن نماند تا آن بهانه را دست آویزی برای حقانیت راهش كند، كه در آن صورت به همان اندازه جبهه حق از حقیقت كاهش یافته است، و دیگر آن جبهه، جبهه ی حسین علیه السلام نیست، و آن رویارویی مطابق حكمت حسینی نخواهد بود. چرا كه نهضت حسینی جنگ بین حق محض و باطل محض است و در چنین جبهه ای است كه دشمن هیچ انگیزه ی حقی برایش نمانده و در باطل محض است. و رویارویی با باطل محض است كه در هر مكان و هر زمانی متصل به جبهه حسین علیه السلام است و حظی چون حظ حسین علیه السلام را نصیب رزمنده آن می كند.
شما تا وارد جبهه حسینی نشوید اصلا نمی توانید با دشمن باطل مبارزه كنید و به جای مبارزه با دشمن، با دوست می جنگید. تمام بزرگی هایی كه نصیب اباعبدالله علیه السلام شد به جهت دقت حكمت حسینی بود كه جبهه ای به وجود آورد كه حق محض بود. هر قدمی و هر حركتی كه در جبهه حسین می بینید، برای تغذیه كردن همه بشریت در همه جبهه های حق شكل گرفته و اگر كسی در این جبهه وارد شد همیشه بر دشمن پیروز است.
كه می خواهد تاریخ را تغذیه كند باید به اندازه همه ی بشریت، حق باشد و جبهه ای كه مقابل آن است باید به اندازه ی همه ی خباثت های ورم كرده ی نفس اماره، باطل باشد.
آن كس كه می خواهد جبهه ی حقی به وسعت تاریخ بگشاید تا همیشه، همه ی انسانها بتوانند با شركت در آن جبهه و به كمك آن، با دشمن خود روبرو شوند، می داند كه در این جبهه باید هیچ بهانه ای برای دشمن نماند تا آن بهانه را دست آویزی برای حقانیت راهش كند، كه در آن صورت به همان اندازه جبهه حق از حقیقت كاهش یافته است، و دیگر آن جبهه، جبهه ی حسین علیه السلام نیست، و آن رویارویی مطابق حكمت حسینی نخواهد بود. چرا كه نهضت حسینی جنگ بین حق محض و باطل محض است و در چنین جبهه ای است كه دشمن هیچ انگیزه ی حقی برایش نمانده و در باطل محض است. و رویارویی با باطل محض است كه در هر مكان و هر زمانی متصل به جبهه حسین علیه السلام است و حظی چون حظ حسین علیه السلام را نصیب رزمنده آن می كند.
شما تا وارد جبهه حسینی نشوید اصلا نمی توانید با دشمن باطل مبارزه كنید و به جای مبارزه با دشمن، با دوست می جنگید. تمام بزرگی هایی كه نصیب اباعبدالله علیه السلام شد به جهت دقت حكمت حسینی بود كه جبهه ای به وجود آورد كه حق محض بود. هر قدمی و هر حركتی كه در جبهه حسین می بینید، برای تغذیه كردن همه بشریت در همه جبهه های حق شكل گرفته و اگر كسی در این جبهه وارد شد همیشه بر دشمن پیروز است.